Ο συρτός επίμονος θόρυβος της μηχανής από το τρένο έφτανε στα αυτιά μας καθόλη τη διάρκεια του της διαδρομής από την Αθήνα προς τα Τρίκαλα. Η ώρα δεν περνούσε. Έχοντας διαβάσει τη θεματολογία για το πρόγραμμα των Τρικάλων προσπαθούσαμε με συζητήσεις για αυτό και το τι θα μας περιμένει εκεί να κάνουμε την ώρα να περάσει λίγο πιο γρήγορα. Το πρόγραμμα θα είχε συμμετέχοντες από πολλές χώρες, ετερόκλητες προσωπικότητες, διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες. Αυτό που μας ένωνε ήταν το εκπαιδευτικό μας υπόβαθρο και η λαχτάρα μας να ανταλλάξουμε απόψεις, να συνεργαστούμε, να αλληλοβοηθηθούμε και εν τέλει να εμβαθύνουμε στην έννοια του Ευρωπαίου Πολίτη. Πλησιάζοντας προς τα Τρίκαλα, ο καιρός γινόταν όλο και πιο βαρύς, σχεδόν χειμωνιάτικος…το ημερολόγιο έλεγε ακόμη τέλη Αυγούστου αλλά ο καιρός πουθενά δε θύμιζε ότι είμαστε στα 2/3 του περίφημου ελληνικού καλοκαιριού.
Φτάνοντας στο ξενοδοχείο μας έδωσαν τα κλειδιά των δωματίων μας και μας είπαν να συναντηθούμε στο λόμπι του ξενοδοχείου. Εκεί, μαζευτήκαμε όλα τα άτομα και οι διοργανωτές μας καλωσόρισαν και μας ζήτησαν να μιλήσουμε ένας ένας για τον εαυτό μας και να γνωριστούμε μεταξύ μας. Όλοι μας ήμασταν πολύ κουρασμένοι από το ταξίδι. Είχαμε φτάσει με 1002 τρόπους ο καθένας μας εκεί. Η ταλαιπωρία ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπά μας αλλά το γεγονός ότι μαζευτήκαμε τόσα άτομα σε ένα μέρος για έναν κοινό σκοπό, έκανε οποιαδήποτε κακουχία να ξεχαστεί. Οι διοργανωτές μας είχαν ετοιμάσει ένα δείπνο καλωσορίσματος με ελληνικό σουβλάκι που όλοι μας λατρέψαμε!
Κατά τη διάρκεια αυτών των πρώτων ωρών άρχισαν να δημιουργούνται και οι πρώτες ζυμώσεις ανάμεσα στους συμμετέχοντες, να λυνόμαστε, να δημιουργείται ένα ομαδικό πνεύμα και να εξιστορεί ο καθένας μας με τη σειρά του τις εμπειρίες του πάνω στο ζήτημα της ψυχικής υγείας δοσμένο από την προσωπική οπτική του γωνία.
Όλες αυτές οι αφηγήσεις μοιραία φιλτράρονταν εγκεφαλικά και ξεκινούσε μια πορεία αυτογνωσίας για το τί θα μπορούσε ο καθένας μας να κάνει και τι όχι σε κάποια δεδομένη κατάσταση. Το τέλος της πρώτης μέρας μας βρήκε με μια γλυκιά προσμονή για όσα εκπληκτικά καινούργια πράγματα μας περίμεναν τις επόμενες ημέρες.
Η επόμενη μέρα μας ξεκίνησε νωρίς με ένα πλούσιο πρωινό. Τα πρώτα χαμόγελα όσο βλέπαμε ο ένας τον άλλον εμφανίστηκαν. Η πρώτη ουσιαστικά ημέρα εργασιών κύλησε ομαλά με την φιλότιμη προσπάθεια που κατέβαλαν οι διοργανωτές ώστε να εγκλιματιστούμε με το χώρο, με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες και στο να δημιουργηθούν οι πρώτες ομάδες εργασίας πάνω στα διάφορα θέματα της ημέρας.
Oι εκπαιδευτές μας παρουσίασαν το πρόγραμμα και τους στόχους του. Επικεντρώθηκαν στο να μας προτρέψουν να μιλήσουμε ανοικτά για τις προσωπικές μας εμπειρίες σε τοπικό και εθνικό επίπεδο στο ζήτημα της ψυχικής και συναισθηματικής υγείας ώστε να μεταλαμπαδεύσουμε αυτά τα γνωρίσματα στους αντιπροσώπους των υπολοίπων χωρών. Δόθηκε έμφαση στο γεγονός ότι θα χρησιμοποιηθούν μέθοδοι, τεχνικές και διαγνωστικά εργαλεία τα οποία θα αναλυθούν διεξοδικά ώστε να αποτελέσουν κτήμα μας στη συνέχεια και τα οποία θα μας διευκολύνουν ως εργαζόμενους με νέους στο να αναγνωρίζουμε και να αντιμετωπίζουμε επιτυχώς ενδεχόμενα περιστατικά όταν θα επιστρέψουμε στον τόπο μας. Δεν παρέλειψαν να μας επιστήσουν την προσοχή στο ότι θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε διαφορετικές πρακτικές προσέγγισης μη συμβατικών εκπαιδευτικών θεωρήσεων που θα έχουν ως σκοπό την υποστηρικτική ραχοκοκαλιά προς τη νεολαία ώστε αυτή να δώσει ενεργά τη συμμετοχή της σε τοπικό επίπεδο.
Μας τόνισαν ότι η δύναμη αποκτιέται μέσω της γνώσης, της καθαρής ματιάς και της συνεργασίας. Οι ευρωπαϊκοί φορείς, οι συνέργειες και οι διάφοροι εθνικοί θεσμοί για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν σε ένα γενικότερο ασταθές δυναμικά εξελισσόμενο περιβάλλον οφείλουν να επιζητούν την όσο περισσότερο διευρυμένη συνεργασία. Όλα αυτά, για να λάβουν σάρκα και οστά, πρέπει όλοι μας ως συμμετέχοντες, να βοηθήσουμε στη διάδοση των γνώσεων αυτών και να ενδυναμώσουμε τις ανθρώπινες σχέσεις και την διαπροσωπική επικοινωνία. Ο συγκερασμός πολιτισμών μέσω κοινών εννοιών που βρίσκονται διάσπαρτες σε κάθε εθνική ταυτότητα θα γεννήσει την έννοια και τη μορφή του Ευρωπαίου Πολίτη.
Οι επόμενες ημέρες πέρασαν γρήγορα λόγω των ενδιαφέροντων θεμάτων που περιείχε το πρόγραμμα. Η ψυχολογία όλων μας είχε ανέβει, το ένιωθες παντού ανάμεσα σε όλους τους συμμετέχοντες. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και η καλυτέρευση του καιρού. Μας έλουσε ένας υπέροχος ζεστός ήλιος που ενίσχυσε την αίσθηση της αρμονίας ανάμεσα στους συμμετέχοντες και τους διοργανωτές και έτσι είχαμε και την ευκαιρία να περάσουμε ένα πολύ όμορφο πρωινό στην Καλαμπάκα, όπου επισκεφτήκαμε το Μεγάλο Μετέωρο.
Στη συνέχεια μας δόθηκε ως θέμα να παρουσιάσουμε τις εθνικές πολιτικές ψυχικής και συναισθηματικής υγείας, στο στάτους κβο από κοινωνικής άποψης σε κάθε χώρα και το ψυχολογικό σκιαγράφημα των ψυχικά ασθενών και αναπτύξαμε εργαλεία για αλληλεπίδραση και υποστήριξη των ευαίσθητων αυτών ομάδων. Εμβαθύναμε επίσης στη χρήση της τεχνολογίας στην υπηρεσία των νέων και της ψυχικής υγείας. Μέσα από διαδραστικά παιχνίδια και κριτική ανάλυση τους, βγάλαμε σαφή συμπεράσματα δράσης σε επείγουσες καταστάσεις. Έγινε αποκρυπτογράφηση συναισθηματικών αρχετύπων, σχετικά με την επιρροή τους πάνω στην ψυχοσωματική έκφραση και ερμηνεία αυτών μέσα από την παρατήρηση και διαγνωστική ταυτοποίησή τους. Τέθηκε σε ανάλυση η επίδραση των στερεοτύπων στη νεολαία και η επιρροή των γονέων απέναντι στην οικοδόμηση του νεανικού ψυχισμού. Μέσα από τεχνικές νοητικής αναδιάρθρωσης καθορίσαμε την ευκρίνεια των σκέψεων μας και την αντιμετώπιση αρνητικών πεσιμιστικών σκέψεων που εύκολα μπορούν να δώσουν ψυχοσωματικές εκφράσεις αν δεν αντιμετωπιστούν μέσω του εσωτερικού νοητικού διαλογισμού άμεσα και έγκαιρα αποδομώντας την ανούσια επίδρασή τους. Αυτό το κομμάτι ειδικά μας οπλίζει με ένα σημαντικό εργαλείο απέναντι στα άτομα με ψυχικές και συναισθηματικές ανισορροπίες ώστε να τα βοηθήσουμε ουσιαστικά. Τέλος, αναλύσαμε τις προοπτικές συνεργασίας μεταξύ των οργανισμών μας που υπάρχουν μέσα από διάφορες ιδέες που είχαμε για καινούρια πρότζεκτ και έγινε απολογισμός των εργασιών.
Φτάνοντας στην τελευταία μέρα κι επιστρέφοντας πια προς Αθήνα, αυτό που μας έμεινε από το πρόγραμμα είναι μια νοσταλγία για όλα τα παιδιά με τα οποία πλέον γίναμε φίλοι και η αίσθηση της ολοκλήρωσης για το υψηλό επίπεδο γνώσεων και εκπαίδευσης που παρείχε το πρόγραμμα όλη αυτή την εβδομάδα που πέρασε. Στην αρχή του προγράμματος, είχαμε πολλές απορίες για το πως θα υλοποιηθεί το πρόγραμμα. Κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων, όλα αυτά τα σύννεφα εσωτερικής αμφιβολίας απλά χάθηκαν και τη θέση τους πήραν η αυτοπεποίθηση και η κατανόηση εννοιών και εργαλείων που θα μας βοηθήσουν σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο σε τοπική, εθνική και ευρωπαϊκή κλίμακα. Όλα τα εφόδια που πήραμε μαζί μας επιστρέφοντας μας έκαναν πιο πλούσιους πνευματικά, γεμάτους από εργαλεία, επιχειρήματα και με πιο ανοικτό πνευματικό ορίζοντα.
Σας ευχαριστούμε και σας ευγνωμονούμε για όλα!
Αναστάσης-Σταυρούλα
Civil Education and Training Platform – Hellas 